Με ετήσια 75 δις έξοδα ως κράτος και 50 δις κρατικά έσοδα παράγουμε απλά, περί τα 25 δις έλλειμμα κάθε χρόνο, με συνέπεια. Τη ίδια στιγμή ξοδεύουμε σε εισαγωγές 44 δις ενώ εξάγουμε μετά βίας 16. Δεν θα αναφέρω φοροδιαφυγές, μίζες και αρπαχτές δεν θα τελειώσουμε ποτέ.
Αυτισμός 1: Εκεί «έξω» στην Ευρώπη, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν θέλουν να δουν την Ελλάδα να σκάει στο πάτωμα και να γίνεται κομμάτια και θρύψαλα. Ωστόσο, αργά-αργά αρχίζουν να λιγοστεύουν και έστω αθέλητα , συντάσσονται με τα κοράκια των κερδοσκόπων. Ο λόγος, είναι απλός μόνο που ο παραδοσιακός ελληνικός αυτισμός δεν θέλει να τον διακρίνει. Δεν σκεφτόμαστε πως πίσω από τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες που μας δανείζουν, δεν υπάρχουν μόνο κοράκια αλλά και εκατομμύρια επί εκατομμυρίων απλοί καταθέτες και δανειολήπτες. Όλοι αυτοί, στην περίπτωση μίας πλήρους κατάρρευσης θα τρανταχτούν συθέμελα –γιατί, την ζημιά των τραπεζών τους θα την πληρώσουν εκείνοι. Από το μυαλό μας, σπάνια περνά αυτό ή και ποτέ. Το είχαμε πει και στο πρόσφατο παρελθόν, σε ένα άλλο άρθρο. Δεν μπαίνουμε στα παπούτσια του Άλλου-ο Άλλος είναι πάντα ο «κακός». Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την δυσπιστία του μέσου Ευρωπαίου πολίτη προς τους Έλληνες ελάχιστα απέχει, από την ηλιθιότητα που χαρακτηρίζει την συμπεριφορά του ρατσιστή ελληναρά προς τον Αλλοδαπό συμπολίτη.
Γιώργος Παπανδρέου: Του Ανδρέα, υιού του Γεωργίου, όλοι πρωθυπουργοί. Οικογενειακή επιχείρηση με ανταγωνισμό το άλλο κόμμα «εξουσίας». Και οι μεν και οι δε, ποτέ δεν άσκησαν διοίκηση. Δεν κυβέρνησαν. Στην Ελλάδα της παρά-Παιδείας, των παρά- δικαστικών κυκλωμάτων, του παρά-ιατρικού ανάλογου, των παρά-αθλητικών μαφιόζων, των παρά –κρατικών, του παρά-εκκλησιαστικού, απλά, παρά-κάθισαν σε τσιμπούσι τρικούβερτο για δεκαετίες. Ταβέρνα «το Παρά-Κράτος.» Δεν κυβερνούσαν, απλά μοίραζαν στους εκάστοτε δικούς. Ο τελευταίος, ολοκλήρωσε το έργο. Ο πατήρ άνοιξε το λάκκο, τούτος βάζει την ταφόπετρα. Με τον «ανασχηματισμό» παρέδωσε και τα κλειδιά του μαγαζιού στον απόλυτο ανταγωνιστή του. Στο όνομα όχι της Ελλάδας βέβαια, αλλά της τελευταίας προσπάθειας να κρατηθεί το ταβερνείο ανοιχτό ακόμα λίγο. Έχουν μείνει κάτι ψίχουλα αφάγωτα.
Βενιζέλος Ευάγγελος: Ο Patrick Jackson του BBC αναρωτιόταν: «πως προέκυψε άραγε ως Υπουργός Οικονομικών μίας χώρας σε αυτή την κατάσταση, ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες οι οποίοι ξέφυγαν από τον αρχικό προϋπολογισμό σε απίστευτα μεγέθη; »
Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας: Είναι απίστευτα χαρακτηριστικό πως η υποτυπώδης προσπάθεια του Γ. Παπανδρέου να υπερβεί τα κομματικά όρια και τους τύπους, να παραιτηθεί και να δώσει έτσι μία διέξοδο τη στιγμή της απόλυτης κρίσης, βαφτίστηκε από τα κομματόσκυλα περίπου ως ανόσιο πραξικόπημα. Και όμως. Ήταν κάτι που για λίγες ώρες ανέμενε και προσδοκούσε η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Γιατί, αν είχε συμβεί, αν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε δείξει πως επιτέλους είναι σε θέση για μία φορά να συγκρουστεί με το κομματικό κατεστημένο θα έδινε μία μικρή ανάσα ήθους.
Εκείνο το μακρινό «Γιώργο άλλαξε τα όλα» που πια απέχει έτη φωτός, θα δέχονταν μία μικρή ταλάντωση από τον αντίλαλό του.
«Strange Thinker»: Ψευδώνυμο αναγνώστη και σχολιαστή του BBC. Έγραψε με ωραιότατο σαρκασμό: «Πουλήστε το όνομα Μακεδονία στη FYROM με προσφορά την ψήφο σας για την ένταξη των Μακεδόνων στην Ε.Ε. Και, κάντε ένα δημοψήφισμα. Διαλέξτε μεταξύ Αφερεγγυότητας και Λιτότητας». Δυστυχώς κύριε Strange Thinker το θέμα της Μακεδονίας είναι τζάμπα τελειωμένο προ πολλού. Κοιτάζω στα διεθνή κανάλια τις καμπάνιες τουρισμού που κάνουν η Μακεδονία και η Κροατία και σφίγγομαι. Γιατί, αντί να πουλάνε «λίγο κρασί, λίγη θάλασσα και τ’ αγόρι μου», πουλάνε με εξαιρετικά ωραίους τρόπους, υπηρεσίες, κουλτούρα, περιβάλλον. Κάνουν αυτά που έπρεπε (και μπορούσαμε) να κάνουμε εμείς πριν από 20 χρόνια. Δεν πειράζει, τους μισούμε και αυτούς, όπως και τους εβραίους.
Ούτε στους «ωραίους έλληνες» με λίγο κρασί, λίγη θάλασσα και τ’ αγόρι μου.